Magnesy neodymowe posiadają, podobnie jak inne magnesy znane na ziemi, dwa bieguny o oznaczeniu N i S. Magnesy dwubiegunowe są najbardziej znanymi oraz powszechnie stosowanymi magnesami na ziemi. Istnieją jednak również magnesy wielobiegunowe o różnorodnym zastosowaniu, które stosuje się w różnych branżach np. jako elastyczne magnesy na lodówkę czy różnego rodzaju sprzęgła magnetyczne. Magnesy wielobiegunowe znalazły również zastosowanie przy produkcji silników elektrycznych o bardziej złożonej budowie. Tak zwane dielektro-magnesy są rodzajem magnesów, które posiadają bieguny rozchodzące się we wszystkich kierunkach. Tego typu magnesy uzyskuje się poprzez metodę prasowania sproszkowanego materiału w polu magnetycznym w wyższej temperaturze lub poprzez wtryskiwanie materiału do wybranej formy, na którą w tym samym czasie oddziałuje pole magnetyczne.

Istnieje również teoria istnienia magnesów jednobiegunowych. Jak do tej pory nie udało się odnaleźć tego typu magnesu jednobiegunowego na ziemi. Tego typu magnes elementarny, zwany przez naukowców magnonem, ma podobno występować w kosmosie oraz czeka na odkrycie. Ta teoria nie została jednak potwierdzona.

Najlepszym sposobem na oznaczenie biegunów na magnesie jest użycie standardowo przyjętych kolorów: niebieskiego dla bieguna N (północnego) oraz czerwonego dla bieguna S (południowego). Magnes neodymowy jest jednym z najsilniejszych magnesów dostępnych na rynku pod względem siły magnetycznej na inne przedmioty.

Neodymowe magnesy posiadają dwoma biegunami: północnym oraz południowym. Posiadają również właściwości magnetyczne, tworząc pole magnetyczne, które przyciąga inne obiekty metalowe lub inny magnes neodymowy o przeciwnym biegunie. Zestawienie bieguna północnego (N) oraz południowego (S) na jednym magnesie tworzy dipol magnetyczny, z odpowiedzialny za przyciąganie przedmiotów metalowych oraz wzajemne odpychanie magnesów, w zależności od kierunku ich przyłożenia. Zetknięcie magnesu neodymowego biegunem N do S spowoduje ich przyciągnięcie, natomiast w przeciwnym układzie biegunów dojdzie do odpychanie z pełną siłą magnetyczną.

Bieguny magnetyczne, zwane "enes" oraz zapisywane jako "ns", są punktami w magnesie, gdzie siła pola magnetycznego osiąga swoje maksimum.
Symbol N reprezentuje biegun północny magnesu, podczas gdy S odpowiada biegunowi południowemu każdego magnesu. Jeśli do magnesu neodymowego zbliży się drugi magnes tymi samymi biegunami, dojdzie do odrzucenia. Natomiast złączenie magnesów przeciwnymi biegunami skutkuje przyciąganiem.

Już w starożytności zauważono pewną interesującą zależność - niektóre obiekty wabią inne przedmioty. Z uwagi na materiał, z jakiego wykonany jest dany przedmiot, magnes wciąga wszystkie przedmioty wykonane z żelaza lub stopu metali z rodziny ziem rzadkich, na które działa pole magnetyczne.

Ponadto, odnotowano, że każdy przedmiot wykonany z żelaza może uzyskać dodatkowe właściwości magnetyczne, gdy znajdzie się w zasięgu silnego magnesu. Jednak nie będą zyskiwać trwale właściwości magnetycznych, o ile zostaną poddane na długotrwałe działanie silnego pola magnetycznego.

Tak oto można stworzyć na przykład silny magnes neodymowy.

Niestety, podzielenie jednego magnesu na dwie części skutkuje utworzeniem dwóch odrębnych magnesów dwubiegunowych. Podobny efekt zauważymy, jeśli dalsze rozcięcie tych magnesów przeprowadzimy na równe części. W rezultacie otrzymamy cztery magnesy dwubiegunowe.